De Taak – Robert Pollack

De Taak – Robert Pollack

Ik merk vaak dat het de interesse van leerlingen wekt als een boek gebaseerd is op echte gebeurtenissen of personen. Dat is ook bij dit boek het geval.

De schrijver van dit boek over een rechtszaak, Rob Polak, zit zelf ook in de juridische wereld. Hij weet waarover hij het heeft, omdat hij rechter en advocaat is.
Daarnaast is het misdrijf / de rechtszaak / het onderzoek uit het boek gebaseerd op een situatie die in 2009 echt heeft plaatsgevonden. Hierbij deed de Russische advocaat Magnitsky onderzoek naar belastingfraude en corruptie. Toen hij bekend wilde maken wat hij had ontdekt, werd hij zelf opgepakt.

Hoewel dit een inspiratiebron was voor de schrijver en het verhaal officieel fictie is, komen veel aspecten wel overeen. Een paar voorbeelden daarvan zijn de mishandeling in de gevangenis en het tekort aan medicatie. Dankzij Magnitsky’s zaak heeft een aantal landen nu een nieuwe wet omtrent mensenrechten en corruptie. Nederland krijgt waarschijnlijk een variant op deze wet.

Het boek begint in 2010 bij Zachov die zijn eigen bedrijf niet meer in mag. Hij vraagt om zijn advocaat Mazovski, maar die is niet beschikbaar, want hij is opgepakt. De rest van het verhaal speelt zich af in 2013. Zachov speelt nog maar een kleine rol en Mazovski geen: hij is in 2011 overleden. De hoofdpersonen zijn Steffen en Christine van de Raad van Europa die de zaak onderzoekt.
Je leest hoe ze met elkaar omgaan, wat ze in Rusland beleven en vooral: hoe het onderzoek verloopt. Ze interviewen verschillende betrokkenen. Je leest het interview zelf, of ze tevreden zijn over het verloop en hoe ze de verkregen informatie interpreteren.

Vooral Steffens verhaallijn over wat ze zelf ondernemen in Rusland is interessant. Hij is ook een stuk ondernemender dan Christine die zich vooral bezighoudt met het thuisfront en de voorbereiding op de rest van het onderzoek. Steffen raakt bevriend met een Russische kunstenaar met een interessante… ‘hobby’. Hij vraagt of Steffen iets voor hem wil doen. Steffen vraagt zich constant af of schilder Dimitri te vertrouwen is of dat hij hoopt informatie over de zaak te ontfutselen. Andersom wordt Steffen door Dimitri en zijn vrienden ook getest op betrouwbaarheid. Rusland staat nou eenmaal bekend om corruptie en je kunt er niemand vertrouwen, zeker Steffen en Christine die er zijn voor een politiek gevoelig onderzoek niet. Er lopen uiteindelijk verschillende verhaallijnen door elkaar heen die uiteraard toch bij elkaar blijken te horen. Ze worden ook vaak in de gaten gehouden: door getuigen/ondervraagden die liever niet willen dat ze in hun zaakjes wroeten, door de Russische veiligheidsdienst, door een privédetective en door een zogenaamde terroristische organisatie. 

Ook maakt Rusland gebruik van iemands zwakke plekken.
‘De Russen zijn dol op chantage, dus eventuele kwetsbaarheden wil ik nu in beeld hebben.’
‘Georges en ik zijn keurig getrouwd, Xavier is nog te jong om de misdaad in te gaan, en trouwens ook veel te lief, we betalen onze hypotheekrente elke maand op tijd, we hebben geen andere schulden, ik gok niet, gebruik geen drugs en heb geen vijanden voor zover ik weet. En ik heb ook geen affaire.’ Nu lachte ze voluit. Het was allemaal waar, hield ze zichzelf voor.
‘Heel mooi, dat is wat ik wilde horen.’

Een citaat tussen Christine en haar leidinggevende voordat ze naar Rusland vertrekken. Vooral het een-na-laatste zinnetje van dit citaat verklapt al een beetje dat Christine later in de problemen komt…

Ik merkte wel dat dit boek een hoger leesniveau heeft. Officieel is het een thriller, maar ik vond het erg lang duren voordat ik het echt spannend vond, terwijl volwassenboeken van niveau 1 en 2 veel meer actie bevatten, meteen vanaf het eerste hoofdstuk. Bij dit boek draaide het eerste deel om het verkrijgen van informatie om het verhaal en de personages te begrijpen voordat het spannend wordt.

Verder vond ik het lastig om alle personages te onthouden. Ze worden soms bij hun voor- en soms alleen bij hun achternaam genoemd en dan zijn ze ook nog eens Russisch, waarbij namen een beetje aangepast worden bij een huwelijk. En er is sowieso al een vrouwelijke variant op elke achternaam, Kalinin wordt bijvoorbeeld Kalinina. Ook kwam Zachov, uit hoofdstuk 1, pas vele hoofdstukken later weer terug en had ik eerst niet door wie hij ook alweer was. Achterin zit wel een lijst met personages die je tijdens het lezen zou kunnen gebruiken. Hoewel dat aan het begin benoemd wordt, wist ik dat tijdens het lezen al niet meer; gelukkig begreep ik het verhaal toch. Maar het leek me een handig tip voor wie tegen hetzelfde aanloopt.

Hoewel het boek dus niet meteen spannend is, nodigt het toch uit om het verder te lezen dankzij het mysterie. Natuurlijk wil je als lezer toch weten wat er precies met Mazovski is gebeurd, waarom hij in de gevangenis kwam en wie er dus liegt.

 

Het boek staat (nog) niet op bekende websites die er leesniveaus aan toekennen, maar zelf schat ik het in op leesniveau 3. Het boek heeft als doelgroep volwassenen. Door de combi van doelgroep en leesniveau zou ik het adviseren voor de bovenbouw en evt. klas 3 van de hogere niveaus. (Zelf geef ik les aan havo en vwo onderbouw.)